İstanbul’dan geldiği Hatay’da ailesiyle birlikte depreme yakalandı; ‘Korku içinde birbirimize sarıldık’
KAHRAMANMARAŞ merkezli ilk deprem için İstanbul’dan gelen ve kızının Hatay’daki konutunda eşi ve oğluyla birlikte mahsur kalan Ali Duman (70), “Daha önce deprem gördük ama deprem olanını görmedik. şu kadar şiddetli, bu kadar ürkütücü. Sanki ev gidip geliyordu, artık dünyanın sonu gelmişti. “Korkudan birbirimize sarıldık” dedi.
Kahramanmaraş’ta meydana gelen depremler sonrasında evleri yıkılan veya ağır hasar gören çok sayıda depremzede İzmir’in Çiğli ilçesine getirildi. gençlik ve SporSağlık Bakanlığı’na bağlı Cihannüma Kız Öğrenci Yurdu’na yerleştirilen depremzedeler, korkulu anları 22 gün geçmesine rağmen unutamıyor.
Hatay’daki kızının evinde eşi ve oğluyla birlikte depreme yakalanan Ali Duman, “Kızımın evine geldik. Aslında dönmeyi düşünüyorduk. Ama kalmamızı söyleyince durduk. İstanbul’da öğretmenlik yapan oğlum da tatil olduğu için yanımızdaydı. Dönüş için uçak bileti bile aldı. Ancak hava muhalefeti nedeniyle seferler iptal olunca kaldı. O gece uykumuzdan bir anda deprem şokuyla uyandık. Daha önce bir deprem gördük ama bu kadar şiddetli, bu kadar korkutucu bir deprem görmedik. Sanki ev gelip gidiyordu, artık dünyanın sonu gelmişti. 4 katlı binanın 3. katında oturduklarını anlatan Duman, “Aşağıya indik ama merdivenler yoktu. her zaman beton parçalarıyla dolu. Zorla açtık. Etrafımızdaki binalar yıkıldı. Biri bana ayakkabısız çıktığımı söyledi. Şoktaydım. Sokağa iç çamaşırı ve pijamayla çıktığımı fark ettim. Biri bana ayakkabı giydirmeye çalıştı. Ayağımın yarısı içeri girdi yarısı dışarıda kaldı. Bayan ayakkabısıdır. Olayın üzerinden günler geçti ama ben hala kendime gelemedim. Depremin olduğu günü dışarıda ateşle geçirdik. 2 gün 4 kişi aynı arabada kaldık. Sonra Konya’ya ve son olarak da İzmir’e geldik” dedi. “YOLLAR DEĞİŞTİ”
Depremzede Reyhan Hülagü (29), “Depremde ne yapacağımızı şaşırdık. Yer yerinden oynadı. Çocuklarım travma geçirdi, hala etkisi altında. Çok sıkıntılı bir durumdu. Eşim yerde yatıyordu. kanepe, yataktan resmen fırladı.Öyle bir deprem oldu ki yerimizde ve sabit duramadık.Kıyamet koptu zannettik.Ev çökecek öleceğiz zannettik.Cesaret ettik. Kalktık, çocuklarımızı aldık, dışarı çıktık, kar yağıyordu, soğuktu, ev yerinde duramıyordu, yollar yer değiştirmişti, dışarı çıktığımızda daha da şiddetlendi, insanlar ve çocuklar sokaklarda bağıra bağıra koşuşuyorlardı. Kar, kış.”Soğuk bir rüzgar esiyordu. Hiç böyle bir an görmemiştim. Bedensel engelli bir oğlu olduğunu ifade eden Hülagü, çocuklarıyla birlikte yaşayabileceği sıcacık bir yuva istediğini dile getirdi.
